Een studentenvereniging is een prachtige plek om samen te komen. Een variatie aan chaos en activiteiten is daarvan zeker een onderdeel. Solidamentum is nog wel eens te vergelijken met een stel losgeslagen puppy’s. De een beleeft er nog meer plezier aan dan de ander. En degene die het meeste plezier beleeft aan het verdelen van die puppy’s? De commissiefunctionaris. In deze blog een kijkje in de wereld van berichtjes, een hoop lol en een wirwar van afkortingen. Bij deze een top 4 onderwerpen van een informeel papier:
1. Achter de grappen en officiële taal:
Om te beginnen, een blik achter de schermen. Soms voelt het een beetje als post sorteren. Iedere brief moet op de goede plek belanden om iedereen blij te maken. Een geslaagde avond kan zeker een geluksmomentje bezorgen. Het meeste werk wat ik doe vind plaats in de collegezaal en op mijn net verkregen bureaustoel-met-roteerfunctie. Dit zitmeubel word dan ook veelal gebruikt om rondjes op te draaien. Met een zakje nootjes en een hypermoderne air-up in de hand, compleet met perzik-geurpod, worden er heel wat berichtjes in groepsapps rondgestuurd. Deze berichtjes kunnen 5 dingen inhouden; een smekende oproep, een gewone oproep, commentaar, ideeën of een evaluatieformulier. Dat laatste wil nog wel eens ontbreken, in verband met het geheugen van ondergetekende. Maar dan komen we wel tot het volgende punt.
2. Schijnt een ding te zijn: Post-Its
Inmiddels ben ik van de losse briefjes wel wat afgestapt. Een nieuwe aankoop verscheen op mijn bureau, namelijk een whiteboard. Niet zo’n groot schoolding hoor, dat past dan ook weer niet tussen de bende op dat schrijfbolwerk. Het werkt in ieder geval als een trein. Ook om mijn agenda iets beter onder controle te krijgen, want op vakantie zijn en dan er achter komen dat je die avond eigenlijk een vergadering hebt staan op heel wat kilometers verderop is mij zeker niet vreemd.
3. Spookfiguur spelen:
Toch wel een van de leukste onderdelen voor een dorpeling: onbeschaamd nieuwsgierig kunnen zijn. Ik kan er eerlijk gezegd ontzettend van genieten om conversatiemanieren van mensen te lezen, die zijn er namelijk net zo veel als dat er mensen zijn. De een is te vergelijken met een flinke toeter, de ander is er ietwat subtieler in en is meer te vergelijken met een zacht fluitje. En sommigen maken het helemaal extreem, die fluiten eens in de 2 weken. Ook het zien wat voor type schoenen praktisch zijn om te dragen bij een geheime activiteit kan weer een boos familielid en een dweilbeurt schelen.
4. Het duo van veranderingen en stress:
Het boek Wie heeft mijn kaas gepikt weleens gelezen? Ik kan de vergelijking binnen commissies zeker trekken met de muizen Snel en Snuffel die op zoek zijn naar nieuwe Kaas. Deze Kaas staat voor onverwachtse verandering, omdat hun oude kaasstation K leeg was en ze op zoek moesten naar nieuwe ideeën. De een gaat bij de pakken neerzitten, maar het is bijzonder wat een mens onder druk kan presteren, zoals de commissie die in 1 dag heeft geregeld waar ze al 2 weken mee bezig waren. Kan aan de planning liggen, maar hé, daar hebben meer mensen moeite mee *uche, spontaan last van een kriebeltje. Een flinke dosis creativiteit schiet dan in ieder geval niet over. Toch nog wel een hoop respect voor ze hoor, want het was een ontzettend leuke avond. Misschien vaker doen op deze manier?
Als ik op de klok naast me kijk geeft deze alweer 9:49 aan, al dan niet knipperend. Stroom lag er een tijdje af en dat kan ik bevestigen als ik op de digitale klok in de rechterhoek in zuidelijke richting kijk. Al met al, tijd om naar bed te gaan en deze blog af te sluiten. Ik hoop dat je een leuke duik hebt kunnen nemen in mijn wereld en tot ziens op Soli!
De hartelijke groeten,
Uw commissiefunctionaris
Kring X